O rasie
Owczarek Staoroniemiecki – wzorzec rasy
Kraj pochodzenia: Niemcy
Użytkowanie: wszechstronny pies użytkowy, pasterski i służbowy.
Klasyfikacja: A.L.S.V.O
Grupa pierwsza – psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 – psy pasterskie.
WRAŻENIA OGÓLNE
Owczarek staroniemiecki jest psem średniej wielkości, mocnej budowy, lekko wydłużony i dobrze umięśniony. Okrywa włosowa odporna na warunki atmosferyczne. Owczarek staroniemiecki odpowiadający obrazowi rasy daje w oglądzie obraz pradawnej rasy, inteligencji i zwrotności, przy zachowanych proporcjach. Dostosowuje się do każdej sytuacji, wykonuje z chęcią i radością wyznaczone dla niego zadanie. Musi być śmiały, twardy, posłuszny, ale także przyjemny jako członek rodziny. Przyjazny dla domowników, przede wszystkim dla dzieci, dla innych zwierząt oraz taki nie stwarza problemów w kontaktach z ludźmi.
ISTOTA I CECHY CHARKTERU:
Owczarek Staroniemiecki musi być zrównoważony, uważny, przyjazny, łatwy w prowadzeniu, czujny, wierny i nieprzekupny, jak również śmiały, waleczny, twardy i skoncentrowany na człowieku. Cechy te sprawiają, że jest to doskonały pies użytkowy, który idealnie nadaje się na pojętnego psa towarzyszącego i rodzinnego, strzegącego stad, psa obronnego, służbowego, tropiącego i ratunkowego.
KĄTOWANIE I CHODY:
Owczarek Staroniemiecki jest kłusakiem. Jego chód polega na przemiennym stawianiu łap- stawia zawsze przednią łapę w przecinku do tylnej. Wszelka skłonność do przekątowania tylnych kończyn zmniejsza siłę i wytrwałość psa.
WYSOKOŚĆ W KŁĘBIE/WAGA:
Pies:
63-68 cm
Suka:
58-63 cm
Dozwolone jest odchylenie wzrostu 2,5 cm w górę albo w dół.
Przekroczenia wymiarów zmniejsza wartość użytkową i hodowlaną.
Kraj pochodzenia: Niemcy
Użytkowanie: wszechstronny pies użytkowy, pasterski i służbowy.
Klasyfikacja: A.L.S.V.O
Grupa pierwsza – psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 – psy pasterskie.
WRAŻENIA OGÓLNE
Owczarek staroniemiecki jest psem średniej wielkości, mocnej budowy, lekko wydłużony i dobrze umięśniony. Okrywa włosowa odporna na warunki atmosferyczne. Owczarek staroniemiecki odpowiadający obrazowi rasy daje w oglądzie obraz pradawnej rasy, inteligencji i zwrotności, przy zachowanych proporcjach. Dostosowuje się do każdej sytuacji, wykonuje z chęcią i radością wyznaczone dla niego zadanie. Musi być śmiały, twardy, posłuszny, ale także przyjemny jako członek rodziny. Przyjazny dla domowników, przede wszystkim dla dzieci, dla innych zwierząt oraz taki nie stwarza problemów w kontaktach z ludźmi.
ISTOTA I CECHY CHARKTERU:
Owczarek Staroniemiecki musi być zrównoważony, uważny, przyjazny, łatwy w prowadzeniu, czujny, wierny i nieprzekupny, jak również śmiały, waleczny, twardy i skoncentrowany na człowieku. Cechy te sprawiają, że jest to doskonały pies użytkowy, który idealnie nadaje się na pojętnego psa towarzyszącego i rodzinnego, strzegącego stad, psa obronnego, służbowego, tropiącego i ratunkowego.
KĄTOWANIE I CHODY:
Owczarek Staroniemiecki jest kłusakiem. Jego chód polega na przemiennym stawianiu łap- stawia zawsze przednią łapę w przecinku do tylnej. Wszelka skłonność do przekątowania tylnych kończyn zmniejsza siłę i wytrwałość psa.
WYSOKOŚĆ W KŁĘBIE/WAGA:
Pies:
63-68 cm
Suka:
58-63 cm
Dozwolone jest odchylenie wzrostu 2,5 cm w górę albo w dół.
Przekroczenia wymiarów zmniejsza wartość użytkową i hodowlaną.
GŁOWA:
Głowa proporcjonalna do korpusu (długość głowy ca. 40% wysokości w kłębie) nie za cięzka, nie za drobna, niezbyt wydłużona. W ogólnym wrażeniu sucha, stosunkowo szeroka między uszami. Czoło tylko nieco wypukłe. Bruzdy pośrodkowej brak Lub jest słabo zaznaczona. Policzki zaokrąglone, nie wystające, boczna ich linia przebiega łagodnie.
Mózgoczaszka o kształcie stożkowym. Jej szerokość powinna odpowiadać mniej więcej jej długości. Kufa silna, wargi napięte, suche, dobrze przylegające.
NOS:
Nos musi być czarny. Grzbiet nosa prosty.
Zgryz nożycowy. Uzębienie kompletne (42 zęby- 20 w górnej i 22 w dolnej szczęce).
Zęby powinny być silne i zdrowe, głęboko ułożone w zębodołach. Wadą przodozgryz, tyło zgryz, zgryz cęgowy i zbyt duże odstępy między zębami.
USZY:
Uszy są średniej wielkości. Przy podstawie szerokie, wysoko osadzone, stojące, ustawione w jednym kierunku, równolegle do siebie, zakończone szpiczasto. Małżowina ustawiona do przodu. Psy w ruchu i pozycji leżącej mogą kłaść uszy, co nie jest wadą.
OCZY:
Oczy są średniej wielkości, kształtu migdała położone nieco ukośnie, nie wypukłe. Kolor dopasowany do koloru i maści psa, w miarę możliwości ciemne. Wyraz oczu żywy, inteligentny i pewny.
SZYJA:
Szyja jest mocna z dobrze rozwiniętymi mięśniami, bez luźnej skóry na podgardlu. Noszona jest po kątem 45 st. do linii poziomej, przy podnieceniu wyprostowuje się, a opada przy kłusie.
Tułów:
Długość tułowia powinna przekraczać wysokość w kłębie. Niepożądane są psy kwadratowe, krótkie wysokonożne. Klatka piersiowa głęboka (około 45-48% wysokości w kłębie) i szeroka. Żebra dobrze uformowane, długie co pozwala na swobodny ruch w kłusie. Brzuch jest umiarkowanie podkasany. Grzbiet z lędźwiami jest prosty, silnie rozwinięty. Linia grzbietowa prosta, nie opadająca. Lędźwie są szerokie, mocne i dobrze umięśnione. Zad odpowiednio krótki i nieopadający. Zbyt długi lub opadający jest niepożądany.
OGON:
Ogon jest obficie owłosiony, z chorągwią na spodniej stronie. Sięga przynajmniej do stawu skokowego i nie może wystawać poza środek śródstopia. W stanie spokoju ogon zwisa w łagodnym łuku. Przy podnieceniu i w ruchu jest mocniej zagięty i podniesiony, ale nie ponad linię grzbietu.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: łopatka jest długa, ustawiona skośnie, pochylona około 45 st., płasko przylegająca. Ramię ustawione pod kątem około 90 st.. Ramię i łopatka muszą być dobrze umięśnione. Podramię proste. Kości ramienia i podramienia bardziej owalne niż okrągłe. Łokcie nie są odstające ani zbyt przyległe (wciśnięte). Długość kończyny wystająca poza klatkę piersiową powinna stanowić ca. 55% wysokości w kłębie.
KOŃCZYNY TYLNE:
Są szerokie z silnymi mięśniami. Kość biodrowa widziana z boku jest skośnie ustawiona w stosunku do kieco dłuższego podudzia, które jest ustawione pod kątem ponad 120 st. Staw skokowy silny i stabilny. Śródstopie jest silne i tworzy wraz z podudziem naprężony staw skokowy. Tylne kończyny muszą być silne i dobrze umięśnione. Łapy są okrągłe, krótkie, zwarte z dobrym podbiciem. Opuszki są bardzo twarde, ale nie szorstkie. Pazury są krótkie, silne, ciemnej barwy.
OKRYWA WŁOSOWA:
Poprawna szata Owczarka Staroniemieckiego to sierść długa z podszerstkiem. Włos jest długości powyżej 10 cm, nie zawsze prosty, nie przylegający gładko do tułowia. Szczególnie we wnętrzu uszu, za uszami, na spodniej stronie podramienia i w okolicy lędźwi włosy są dłuższe, tworzą niekiedy frędzle przy uszach i chorągwie od łokci do śródręcza. Portki na tylnych kończynach są długie i gęste.
Umaszczenie:
Ciemno wilczaste (Dunkel-Grau),
Czarno wilczaste (Schwarz-Grau),
Brązowo wilczaste (Grau-Braun),
Wilczasto szare-srebrny (Silber),
Czarne (Schwarz),
Czarne z brązowymi kończynami (Bi-color).
Umaszczenie klasyczne Owczarka Niemieckiego w linii staroniemieckiej nie jest pożądane.
Podszerstek jest (poza psami czarnymi) zawsze lekko zabarwiony na szaro.
Umaszczenie kremowe, białe, brak ciemnej maski jest nie zgodne ze wzorcem dla linii staroniemieckiej
Głowa proporcjonalna do korpusu (długość głowy ca. 40% wysokości w kłębie) nie za cięzka, nie za drobna, niezbyt wydłużona. W ogólnym wrażeniu sucha, stosunkowo szeroka między uszami. Czoło tylko nieco wypukłe. Bruzdy pośrodkowej brak Lub jest słabo zaznaczona. Policzki zaokrąglone, nie wystające, boczna ich linia przebiega łagodnie.
Mózgoczaszka o kształcie stożkowym. Jej szerokość powinna odpowiadać mniej więcej jej długości. Kufa silna, wargi napięte, suche, dobrze przylegające.
NOS:
Nos musi być czarny. Grzbiet nosa prosty.
Zgryz nożycowy. Uzębienie kompletne (42 zęby- 20 w górnej i 22 w dolnej szczęce).
Zęby powinny być silne i zdrowe, głęboko ułożone w zębodołach. Wadą przodozgryz, tyło zgryz, zgryz cęgowy i zbyt duże odstępy między zębami.
USZY:
Uszy są średniej wielkości. Przy podstawie szerokie, wysoko osadzone, stojące, ustawione w jednym kierunku, równolegle do siebie, zakończone szpiczasto. Małżowina ustawiona do przodu. Psy w ruchu i pozycji leżącej mogą kłaść uszy, co nie jest wadą.
OCZY:
Oczy są średniej wielkości, kształtu migdała położone nieco ukośnie, nie wypukłe. Kolor dopasowany do koloru i maści psa, w miarę możliwości ciemne. Wyraz oczu żywy, inteligentny i pewny.
SZYJA:
Szyja jest mocna z dobrze rozwiniętymi mięśniami, bez luźnej skóry na podgardlu. Noszona jest po kątem 45 st. do linii poziomej, przy podnieceniu wyprostowuje się, a opada przy kłusie.
Tułów:
Długość tułowia powinna przekraczać wysokość w kłębie. Niepożądane są psy kwadratowe, krótkie wysokonożne. Klatka piersiowa głęboka (około 45-48% wysokości w kłębie) i szeroka. Żebra dobrze uformowane, długie co pozwala na swobodny ruch w kłusie. Brzuch jest umiarkowanie podkasany. Grzbiet z lędźwiami jest prosty, silnie rozwinięty. Linia grzbietowa prosta, nie opadająca. Lędźwie są szerokie, mocne i dobrze umięśnione. Zad odpowiednio krótki i nieopadający. Zbyt długi lub opadający jest niepożądany.
OGON:
Ogon jest obficie owłosiony, z chorągwią na spodniej stronie. Sięga przynajmniej do stawu skokowego i nie może wystawać poza środek śródstopia. W stanie spokoju ogon zwisa w łagodnym łuku. Przy podnieceniu i w ruchu jest mocniej zagięty i podniesiony, ale nie ponad linię grzbietu.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: łopatka jest długa, ustawiona skośnie, pochylona około 45 st., płasko przylegająca. Ramię ustawione pod kątem około 90 st.. Ramię i łopatka muszą być dobrze umięśnione. Podramię proste. Kości ramienia i podramienia bardziej owalne niż okrągłe. Łokcie nie są odstające ani zbyt przyległe (wciśnięte). Długość kończyny wystająca poza klatkę piersiową powinna stanowić ca. 55% wysokości w kłębie.
KOŃCZYNY TYLNE:
Są szerokie z silnymi mięśniami. Kość biodrowa widziana z boku jest skośnie ustawiona w stosunku do kieco dłuższego podudzia, które jest ustawione pod kątem ponad 120 st. Staw skokowy silny i stabilny. Śródstopie jest silne i tworzy wraz z podudziem naprężony staw skokowy. Tylne kończyny muszą być silne i dobrze umięśnione. Łapy są okrągłe, krótkie, zwarte z dobrym podbiciem. Opuszki są bardzo twarde, ale nie szorstkie. Pazury są krótkie, silne, ciemnej barwy.
OKRYWA WŁOSOWA:
Poprawna szata Owczarka Staroniemieckiego to sierść długa z podszerstkiem. Włos jest długości powyżej 10 cm, nie zawsze prosty, nie przylegający gładko do tułowia. Szczególnie we wnętrzu uszu, za uszami, na spodniej stronie podramienia i w okolicy lędźwi włosy są dłuższe, tworzą niekiedy frędzle przy uszach i chorągwie od łokci do śródręcza. Portki na tylnych kończynach są długie i gęste.
Umaszczenie:
Ciemno wilczaste (Dunkel-Grau),
Czarno wilczaste (Schwarz-Grau),
Brązowo wilczaste (Grau-Braun),
Wilczasto szare-srebrny (Silber),
Czarne (Schwarz),
Czarne z brązowymi kończynami (Bi-color).
Umaszczenie klasyczne Owczarka Niemieckiego w linii staroniemieckiej nie jest pożądane.
Podszerstek jest (poza psami czarnymi) zawsze lekko zabarwiony na szaro.
Umaszczenie kremowe, białe, brak ciemnej maski jest nie zgodne ze wzorcem dla linii staroniemieckiej
WADY:
- brak aktywności
- nerwowość lub nadpobudliwość
- lękliwość
- brak witalności i chęci do pracy
- wnętrostwo, za małe jądra
- miękka i limfatyczna konstrukcja, brak zwartości
- wyblakłe umaszczenie
- sierść niebieskawa
- psy albinistyczne i białe
- przekroczenie wymiarów
- psy zbyt drobnej budowy
- wysokonożne lub przebudowane przodem
- zbyt krótkie, zbyt lekkie lub o niezgrabnej budowie ciała
- miękki grzbiet, karpiowaty grzbiet
- mocno opadający zad
- strome ustawienie kończyn
- zbyt krótki, tępy, słaby, szpiczasty i wyciągnięty pysk
- wady zgryzu, brak zębów
- zwisające i źle noszone uszy, uszy kopiowane
- ogon zakręcony, źle noszony, kopiowany lub szczątkowy
- za miękka lub za krótka okrywa włosowa, włos długi bez podszerstka.
KRZYŻOWANIE:
Niedozwolone jest krzyżowanie między Owczarkami Niemieckimi, Owczarkami Niemieckimi Długowłosymi z Owczarkami Staroniemieckimi.
Tłumaczenie: Teresa Rukasz
- brak aktywności
- nerwowość lub nadpobudliwość
- lękliwość
- brak witalności i chęci do pracy
- wnętrostwo, za małe jądra
- miękka i limfatyczna konstrukcja, brak zwartości
- wyblakłe umaszczenie
- sierść niebieskawa
- psy albinistyczne i białe
- przekroczenie wymiarów
- psy zbyt drobnej budowy
- wysokonożne lub przebudowane przodem
- zbyt krótkie, zbyt lekkie lub o niezgrabnej budowie ciała
- miękki grzbiet, karpiowaty grzbiet
- mocno opadający zad
- strome ustawienie kończyn
- zbyt krótki, tępy, słaby, szpiczasty i wyciągnięty pysk
- wady zgryzu, brak zębów
- zwisające i źle noszone uszy, uszy kopiowane
- ogon zakręcony, źle noszony, kopiowany lub szczątkowy
- za miękka lub za krótka okrywa włosowa, włos długi bez podszerstka.
KRZYŻOWANIE:
Niedozwolone jest krzyżowanie między Owczarkami Niemieckimi, Owczarkami Niemieckimi Długowłosymi z Owczarkami Staroniemieckimi.
Tłumaczenie: Teresa Rukasz